Ба наздикӣ мо аз як дӯсте дар Аврупои Шимолӣ паём гирифтем, ки дар бораи омилҳои эҳтимолӣ, ки ҳангоми парвариши қаламфури ширин дар гармхона метавонанд ба нокомӣ оварда расонанд, пурсид. Ин масъалаи мураккаб аст, махсусан барои онҳое, ки ба кишоварзӣ навкоранд. Маслиҳати ман ин аст, ки ба кишоварзӣ шитоб накунед...
Бештар